Verhaal – Pagina 3

Bier proeven met de stagiair #1

Een sollicitatie kwam binnen van Rob. Kan ik stage komen lopen bij BeerNDX? Tijdens het kennismakingsgesprek konden we uiteraard niet om de vraag heen: “Drink je bier? “Jazeker, het liefste Amstel.” Ook weleens iets anders? Was onze tweede vraag. Jawel, Jupiler. Aangezien het voor de rest een uitstekend gesprek was is hij begonnen, wel op voorwaarde dat hij meer van de bierwereld moest gaan ontdekken. Zodoende was er een mooie zaterdag begin maart waar Rob de (gerijpte) bieren van Hertog Jan ging ontdekken en waar anders dan bij de Bourgondische Bierkelder te Breda.

Op een mooie zonnige zaterdag stapte Rob met onze fotograaf de foodhallen in Breda in. De foodhallen doorkruisend kwamen we uit bij een deur die ons leidt naar de Bourgondische Bierkelder. Het eerste wat je ziet terwijl je de krakende treden afloopt zijn kaarsen op lege bierkruiken en vooral heel veel volle flessen bieren in allerlei soorten en maten. Navraag bij Bas leert dat hij in Breda en in Megen nu in totaal zo’n 9000, voornamelijk 75cl, flessen heeft liggen.

Gerijpte Hertog Jan proeverij

Vandaag schuift Rob aan bij de gerijpte Hertog Jan proeverij. Wat we krijgen te drinken als volgt. De Hertog Jan Dubbel uit 2015 en 2019, de Hertog Jan Tripel uit 2015 en 2019. De Hertog Jan Grand Prestige uit 2019, 2015, 2010 en als klapper op de vuurpijl nog een Hertog Jan Ongekend #2 uit 2014. Het zou enkel de Bierkelder heten wanneer we daar niets lekkers bij kregen, gedurende de proeverij komen er nog verschillende lekkere dingen voorbij waaronder verse bitterballen van Zeeuws Spek. Laat de middag maar beginnen!

De bieren voor de proeverij, naast elk bier de gerijpte tegenhanger.

Met volle aandacht luistert Rob naar het verhaal van Bas. We beginnen met een HJ Dubbel uit 2019 en hij krijgt een blaadje waarop hij notities kan maken. Nagisting? Afdronk? Ineens keek Rob alsof hij Chinees aan het lezen was, maar met wat uitleg van Bas Schampers kwam hij een heel eind. Naast het glas met Dubbel uit 2019 werd een glas met Dubbel uit 2015 ingeschonken. Meteen nam Rob aanstalten om een flinke slok te nemen, maar hij zag de rest ruiken aan het glas dus deed hij maar mee. Op de vraag wat hij rook zei hij: “Het bier uit 2015 ruikt anders dan die uit 2019, maar echt geen idee wat ik ruik. Als ik proef is die uit 2015 wel lekker, ook wat zoet. Die uit 2019 is ook wel lekker, maar die wat meer wat bitter. Klopt het dat die uit 2015 heel weinig koolzuur heeft?” Bas legt uit dat koolzuur over de tijd heen uit het bier verdwijnt, maar dat het nog wat harder gaat bij het bier uit kruikjes. De hals van het kruikje zorgt er namelijk voor dat er wat meer lucht bij kan waardoor het koolzuur sneller verdwijnt. “Weer wat geleerd” aldus Rob die driftig aan het meeschrijven is. (benieuwd wat voor bieren je nog meer kan laten rijpen? Kijk dan eens naar dit artikel).

Ondertussen komen de borrelplanken met mozzarella, serranoham, fuetworstjes en nog veel meer op tafel. Tijd voor de Hertog Jan Tripel uit 2015 en 2019. Allereerst legt Bas nog even uit dat dit type bier zich over het algemeen niet zo goed leent voor rijping, maar dat dit bij wijze van experiment wel interessant is om te proberen. De Tripel uit 2019 valt goed in de smaak bij Rob. Hij begint het proeven te leren en omschrijft het bier in geur als kruidig. In smaak vind hij hem bitter en vindt hij ook het kruidige erin terug. Enigszins trots spreekt hij uit, “ik vind de smaak van dit bier complex”. De Tripel uit 2015 is meteen een stuk minder complex. Het bittere is nagenoeg weg, qua smaak wordt hij wel wat intenser, maar dat is vooral omdat hij een stuk zoeter is geworden. Blijkbaar wordt niet alles lekkerder met de jaren.

De mede-proevers testen uitvoerig de Hertog Jan Tripel.

Het lijkt nu tijd te zijn voor de finale, de Grand Prestige.

Eerst komt er nog een schaal vol met allerlei Syrische lekkernijen. Aangezien het hoofd van Rob nog vol zat met nieuw verworven bierkennis heeft hij de namen niet kunnen onthouden, maar lekker was het zeker.

Terwijl Bas de glazen aan het inschenken is met de ‘verse’ Grand Prestige verklapt hij tussen neus en lippen door nog dat hij de Grand Prestige tijdens een blind proeverij weleens heeft omschreven als een dubbel die graag een quadrupel wil zijn. Tijd voor Rob, die tot 4 uur geleden de Grand Prestige nog als een donker pilsje zou zien, om de heilige graal van Hertog Jan te proeven. “Van deze aanblik krijg ik nog niet meteen dorst, wat een donker bier man.” Terwijl hij vervolgens als een volleerde proever probeert de achterhalen welke geuren hij kan ontdekken vliegen de termen van de andere proevers in de kelder in het rond. “Ik ruik rozijnen.” “Duidelijke tonen van drop en chocola” roept de ander. Rob lijkt het allemaal samen te vatten en noteert vastberaden ‘Zoet’.

Rob vergelijkt nog eens de Grand Prestige uit 2019 met die van 2015.

De 2015 wordt vervolgens ingeschonken en menig proever in de zaal is een beetje teleurgesteld. De koolzuur is voor een groot deel weg, maar qua smaak is er niet gek veel veranderd. Rob kijkt me vragend aan en zegt: “ik proef helemaal geen verschil, misschien wat minder bitter?!”.
Wanneer Bas de 2010 inschenkt komt de lach weer terug op de gezichten, de intensiteit in het bier is ontzettend toegenomen. Het bier is voller geworden, zoeter en tegelijkertijd ook heel aangenaam. “Hier proef ik wel een groot verschil”, hij beschrijft het vakkundig op zijn proefformulier ‘Zoeter’.

Terwijl de bitterballen van Zeeuws Spek worden geserveerd (serieus lekker!) serveert Bas voor ons de afsluiter, de Hertog Jan Ongekend #2 .
Het betreft een Grand Prestige die nog een jaar(!) in een vergistingstank heeft gelegen alvorens hij gebotteld is, dat belooft wat. Het jaartje vergisten heeft er nog voor gezorgd dat deze Grand Prestige 10,5% is geworden. Kijkende naar de proefnotie van Rob wordt snel duidelijk wat dat extra jaar heeft gedaan. ‘Zoet, drop én kruidig’ staat er geschreven.

Het middagje proeven zit erop en we klimmen de kelder weer uit. Op de vraag wat hij ervan vond, antwoordt hij: “Heftige middag joh, wist niet dat er zoveel smaak aan bier kon zitten. Vond met name de Dubbel, Tripel en het eten lekker. Heb er ook wel dorst van gekregen, zo maar eens een café opzoeken voor een pilsje.”

BBQ Experience Center, barbecue het hele jaar door beleven #1

Bij een goed glas bier kan een bord vol lekkere dingen horen. De barbecue is dan niet alleen een suggestie die je in de zomer hoeft te doen. Joey Buys van BBQ Experience Center in Roosendaal legt graag uit waarom je het hele jaar door kan genieten van koken in je tuin.

In een deel van de oude jeneverdistilleerderij Wenneker is de showroom van BBQ Experience Center sinds vorig jaar gevestigd. Al vlug is te merken dat de barbecue zich niet beperkt tot een rooster, wat briketten en een lapje vlees. In allerlei soorten en maten staan de apparaten in het pand tentoongesteld. Het is de grootste kamado showroom van Nederland met merken zoals Kamado Joe, Big Green Egg en Bastard. Maar ook open vuur is ruim en duidelijk vertegenwoordigd, zoals de Zuid-Afrikaanse Braai, Arteflame en Ofyr. Pellet grills van Green Mountain Grills en Traeger, vuurhaarden van Bonfeu tot elektrische, op houtskool en gasgestookte grills van Napoleon.

Jullie hebben hier een mooie zaak opgebouwd. Hoe kom je erbij om je volledig te richten op de barbecue?

Het is begonnen met de passie voor het koken, maar op een gegeven moment wilden we onze ‘horeca skills’ toch op een andere manier inzetten. We willen mensen helpen en enthousiasmeren dat wat ze gewend zijn te doen in de keuken naar buiten te brengen. Lekker en kwalitatief koken op een hoger niveau proberen te tillen. We willen ze laten zien dat er ook andere bereidingstechnieken zijn.

Dus geen speklapje meer op het rooster gooien?

Kijk, de Hollandse manier van barbecueën is vlug bakken en snel eten. Wij willen aandacht schenken aan volwaardigegerechten, buiten bezig zijn en contact blijven houden met je gasten aldaar. Het gaat natuurlijk ook om een stukje tuininrichting, want men is zich steeds vaker in de tuin gaan begeven. Zo hebben wij ook barbecues, die je kan zien als een groot meubelstuk, compleet met wasbak. Iedereen kan bij ons langskomen om inspiratie op te doen of adviesin te winnen. Het gaat er ons voornamelijk om dat we de passie voor barbecueën kunnen delen met anderen, en om die mensen verder te kunnen helpen.

Over inspiratie gesproken… Als jij ons nu uitdaagt met een smakelijk gerecht, dan proberen wij er het perfecte bierbij te selecteren. Deal?

Deal! Hier komt het…

Beercan Chicken

Ingrediënten:

– 1 mooie biologische kip
– Bosje tijm/rozemarijn/oregano
– 1 limoen
– BBQ rub voor kip
– 1 Karmeliet

Benodigdheden:

– Kiphouder met vochtreservoir

Bereidingswijze:

1 – Steek je barbecue aan en maak hem gereed voor indirecte hitte op 190°C. De kip gaan we voorbereiden en straks zetten we deze op indirecte manier in de barbecue. Dit wilt zeggen niet direct boven het vuur, maar ernaast of met een hitteschild ertussen.

2 – Haal voorzichtig de huid van de kip los door je vingers eronder te steken, gebruik hiervoor eventueel een handschoen. Verdeel onder de huid zodat het direct op het vlees komt. Verdeel ook wat rub over de buitenkant van de huid. Vul de holte van de kip met de kruiden.

3 – Verwarm het bier tot het bijna kookt. Giet het vervolgens in een kiphouder en plaats de kip op de standaard. Zet vervolgens in de barbecue.

4 – Gaar de kip tot de borst 70 graden is en de dijen minimaal 85 graden zijn. Dit zal ongeveer vijf kwartier duren.

5 – Haal de kip uit de barbecue, laat even afkoelen en rasp er limoenschil overheen.

Ter Dolen Armand in zijn natuurlijk habitat, naast een barbecue.

BeerNDX heeft een mooie suggestie voor een lekker bier bij Beercan Chicken: Ter Dolen Armand.Dit bier, vernoemd naar de oprichter van brouwerij Ter Dolen, past perfect bij deze Beercan Chicken. Het bier heeft smaken van citrusfruit en kruiden, wat erg goed past bij de kip. De smaak is krachtig, maar niet overheersend en de droge afdronk doet je al snel verlangen naar een volgende slok. Vergeet de kip niet!

__________________advertorial___________________

Benieuwd naar BBQ Experience Center, check https://www.bbqexperiencecenter.nl/

Benieuwd naar het tweede artikel van het BBQ Experience Center? Hier vind je ook nog een lekker recept met spareribs!

Vrouwenbiergilde, populairder dan ooit!

Onze reporter is best wel wat gewend. Menig bierkenner heeft hij gesproken en presenteren voor groepen is ook geen probleem. Maar vanavond is andere koek. Net wat langer staat hij in de badkamer en bij het avondeten kreeg hij geen hap door zijn keel. Vanavond staat hem namelijk een écht pittige klus te wachten. Namelijk als enige man aanwezig bij 40(!) dames van het vrouwenbiergilde: For the love of beer!

Eenmaal aangekomen bij café d’r Neffe in Roosendaal worden we welkom geheten door de dames die deze thema-avond hebben georganiseerd. “Leuk dat je er bent, wil je een biertje?” Met deze begroeting is het ijs gelijk gebroken. Tijd voor een diepte-interview.

Waarom een vrouwenbiergilde?

Mannenbiergildes zijn er genoeg en uiteraard zijn dames daar ook van harte welkom. “Samen met Linda van Hooijdonk en Birgit Danen hadden we het idee dat een eigen biergilde voor vrouwen, nog leuker zou zijn” vertelt Maaike. “Wij begonnen nog maar net en het bestaande biergilde was al veel verder qua kennis en proefervaring. Wij wilde het op ons eigen tempo doen en zelf zorgen voor meer bierkennis. We willen met ons biergilde een plek zijn waar het gezellig is en waar je lekker wat kan proeven. Het heeft echter wel een serieuze kwinkslag, we willen onze kennis van en interesse in bier vergroten.” Eenmaal aan de bestuurstafel was het snel beklonken en het gilde werd opgericht. Nu alleen nog leden..

Gezelligheid onder het genot van lekkere biertjes.

Linda: “Wat er toen gebeurde was echt bizar, in no time hadden we 30 leden en daar stopte het niet. Er bleven maar aanmeldingen komen. We zitten op 43 leden inclusief bestuur, maar er staan ook nog 36 dames op de wachtlijst. Waarom niet meer leden? Dat is heel erg praktisch. We willen elk jaar met een bus op pad en daar passen niet meer passagiers in. Ook moet je elkaar nog kunnen verstaan uiteraard.”

Tijd om te proeven

Vervolgens worden we tot stilte gemaand. Het serieuze werk kan beginnen en er wordt zelfs een powerpointpresentatie aangezet met het thema: Sweet and Sour. Lucie van Oers neemt ons mee in de wereld van geuze en verteld de groep alles over het eerste bier de Faro Boon. Terwijl de dames serieus aan het proeven zijn vraag ik Lucie wie er bepaalt welk thema en welke bieren op het programma staan. “Op de jaarlijkse algemene ledenvergadering worden alle ideeën verzameld en gevraagd wie dat op zich wil nemen. Vaak zijn we met 3 personen die het organiseren. Voor Sweet en Sour hebben wel een aantal keren moeten voorproeven om te komen tot deze avond, heel vervelend allemaal haha.”

De dames krijgen een Powerpoint presentatie te zien.

Het verschil met een mannenbiergilde

De voorzitter schenkt mij ondertussen de Duchesse de Bourgogne in, een klassieker die niet misstaat op deze avond. “Dit bier vind ik zelf niet zo lekker, maar past goed bij het thema.” Voor Linda de vraag wat nu het grootste verschil is met een mannenbiergilde. “Eigenlijk zijn dat 2 dingen. Een belangrijk verschil is wel dat leden bij ons er soms 9 maanden tussenuit gaan omdat ze dan niet mogen drinken. Dit zal bij een mannenbiergilde niet zo snel voorkomen. Ook kunnen we wat uitbundiger zijn met betrekking tot de thema’s. Daarbij moet ik wel denken aan het thema witbier. Op zich is dat niet heel spannend zou je denken. Veel verschil zit er niet tussen verschillende witbieren. Maar in dit geval was iedereen in het wit gekleed, was er een DJ en kwam Maaike zelfs in een trouwjurk met trouwboeket en al.

En de toekomst?

Tenslotte vroeg ik de voorzitter wat haar wens is voor het vrouwenbiergilde: “We willen een langdurig bestaansrecht en ondanks de creatieve uitspattingen wel een serieuze biergilde zijn en dit ook uitstralen. Meer naar buiten treden door bijvoorbeeld ook evenementen te organiseren in Roosendaal zoals een bierfestival of wat ook maar in ons op komt.”

Heb jij ook interesse in deze Roosendaalse vrouwenbiergilde? Kijk dan eens op hun website en wie weet is er weer een plekje vrij!

Het bezinksel dat commercial heet

Een commercial kan blijven hangen in je hoofd. Tot op het moment dat je in de supermarkt of in het café staat. En maak dan maar een keuze. Is het daadwerkelijk blijven hangen? Ligt het niet gewoon aan de prijs en jouw eigen smaak? Heeft het spotje wel degelijk invloed gehad?

Hallo, daar is hij weer! Op onze buis. Met een biertje in zijn hand: Bond. James Bond. Met een wezenlijk verschil: acteur Daniel Craig speelt ditmaal zichzelf. Maar nog steeds allemaal door de filmproducenten en de Heinekenbrouwerij. De ene partij bereidt ons voor op een bioscoopbelevenis in april. De andere probeert ons te bewegen net zo avontuurlijk te zijn als de filmheld/-acteur: kies dit merk. En dit is slechts één van de voorbeelden van bierreclames, zoals die er zijn geweest en overduidelijk nog steeds te zien zijn.

Een keer wat anders dan een Martini (bron: Youtube).

Beste vrienden

Volgens mannenblog guys.nl is een bierreclame samen te vatten in een cursus van nog geen minuut. Een dergelijke commercial maken blijkt namelijk heel gemakkelijk: ,,Je hebt bier nodig en mannen. Die mannen mogen niet te knap zijn, anders kan de kijker zich niet met hen identificeren. De hoofdpersonen houden het bier in de rechterhand. Hierdoor kunnen kijkers zich beter voorstellen dat ze zelf ook het product gebruiken. In een bierreclame zijn de mannen altijd met zijn drieën. Dus geen man zielig in zijn eentje.” In het cursusfilmpje wordt vervolgens uitgelegd dat als er eentje iets van plan is, de rest automatisch volgt. Zo zie je het groepje ‘echte vrienden’ gezamenlijk bier drinken boven één wc-pot. ,,Alhoewel een wc geen goede plek is om je product te verkopen. Dus gewoon veilig op de bank met drie mannen.” En vanaf hier kunnen we doorgaan met een greep uit het aanbod bierreclames, want guys.nl heeft voor de cursus natuurlijk de Amstelspots met de drie beste vrienden voor ogen gehad.

Uiterst succesvol (ofwel: er werd over gepraat bij de koffieautomaat) waren de reclamefilmpjes van Amstel. Er zat humor in en de belevenissen van de drie heren waren min of meer herkenbaar. Bovendien was het een hele reeks, waardoor men bij de eerste seconden van de allernieuwste spot niet meer verder zapte, men bleef kijken onder het mom van ‘benieuwd wat ze nu gaan doen’. Overigens, de drie acteurs die de Amstelvrienden speelden, namen ‘wraak’ nadat ze aan de kant waren gezet voor een nieuwe reclamecampagne van de brouwer. Al gauw kwam er iets onverwachts over hun lippen: ,,Zo. Nu eerst een Bavaria.”

‘Not done’

Je gaat je ook afvragen welke spotjes uit het verleden nu nog op de buis vertoond zouden kunnen worden. Of beter geformuleerd: welke juist absoluut niet meer kunnen. In het geval van de vrienden blijft er een filmpje over, die nu door de maatschappelijke ontwikkelingen en het verder terugdringen van de grenzen der politieke correctheid ‘not done’ zou zijn. Namelijk die waarin de drie heren zich iets afvragen. De ‘moedigste’ durft het aan en vraagt aan een blonde vrouw middels twee glazen bier en een gevuld wijnglas naar voetbalspelregels. ,,Kijk, als de aanvaller nou de bal krijgt. Tussen de keeper en de laatste man. Wat is dat dan?” De blondine antwoordt met hese stem: ,,Ja, buitenspel.” De man bedankt de ander en keert glimlachend terug naar zijn vrienden met de mededeling: ,,Het is een man.”

Er is nog een categorie bierreclame die de tand des tijds niet altijd kan doorstaan: commercials met sterren. Bekende mensen die zich, tegen een mooie vergoeding, lenen voor de promotie van een biermerk. Oké, Daniel Craig is nu nog bekend. Maar hoe zit het met de ‘golden oldies’? Toen Lee van Cleef op het televisiescherm verscheen voor Bavaria, klonken er bewonderende kreten thuis. ,,Zo, dat ze díe hebben weten te strikken!” De filmcowboy schoot een kroonkurk van een flesje om op die manier zijn voorkeur vast te laten stellen. Hoe zou dat nu werken? Niet met dezelfde impact als toen, want de huidige generatie is niet opgegroeid met de gebruikte beroemdheden. Laat het nu aan een publiek zien en het zal slechts een handjevol spelshowkandidaten iets zeggen. Zo zal het dus ook met Mickey Rourke, Hugh Hefner en Diego Maradona kunnen vergaan. Ach, wellicht niet met Morgan Freeman.

Stijl, humor en een boodschap

Veel spotjes vallen op door de stijl, de humor of de boodschap die ze willen uitdragen. Speelt bij de een de muziek een grote rol (oude hits in een nieuw jasje) of een clou van een grap (de inloopkoelkast; excuses voor het verklappen), bij de ander een mentaliteitsverandering, zoals ‘als je nog moet rijden, drink dan niet’. Er zijn ook bierreclames die het merk willen laten profileren als sponsor van een sport- of muziekevenement en zo ook aandacht schenken aan een dag of periode op de kalender. Denk hierbij aan de voetbalkampioenschappen.

En dan de biermerken die een andere weg inslaan; er wordt niet zomaar gewaarschuwd om niet met alcohol op achter het stuur te kruipen. Nee, het is… anders. Je ziet bier, je kent het merk, maar toch… Charlie Sheen verlaat een afkickkliniek na een alcoholverslaving, maar onderweg naar huis denkt hij iedereen aan het bier te zien. Een taxichauffeur, een zwangere vrouw, politieagenten, zelfs zijn vrienden die hem weer thuis verwelkomen. Maar dan is te zien dat het een ander soort bier is: Bavaria 0.0%. Alcoholvrij bier. De vraag blijft dan wel: keek ik net naar een bierreclame of niet?

Onder de drempel van het bewustzijn

Bij bierreclames is het de bedoeling dat je dorst krijgt. Dat wat je zag onder de drempel van het bewustzijn zinkt. Dat je op een bepaald moment een bepaald merk kiest. Bezinksel kan in een biertje zitten. Het kan. Het kan de bedoeling zijn. Maar is het de bedoeling dat je het opdrinkt? Het is een bijkomend effect van bierbrouwen, zo ook dat reclamemakers in de arm worden genomen om bier aan de mens te brengen.

Dus? Hebben spotjes invloed? Het hangt bij een dergelijke informatieoverdracht af van de mate van blootstelling van de boodschap op de ontvanger; het werkelijke effect zal echter nooit uitermate goed te meten zijn. Maar ja, als jouw merk niet wordt genoemd of het wordt niet gezien, dan zal het ook niet worden gedronken. Een andere vraag: welk reclamefilmpje kan je je nog herinneren? Als je dan ook nog het bijbehorend merk kan noemen, dan kan je stellen dat de bierbrouwer het juiste bureau in de arm heeft genomen. De Trappist Westvleteren heeft overigens geen televisiespotje nodig; de mond-tot-mond-reclame heeft zijn werk al gedaan.

Het komt allemaal op hetzelfde neer: biertje?

p.s. Wil je alles te weten komen over bierreclame en tegelijkertijd een heerlijk bier drinken, bezoek dan eens het Bierreclame museum te Breda.

De (aan)houder wint. Of niet?

Het drinken van bier heeft natuurlijk te maken met smaak en voorkeuren. Het bijbehorend glas daarentegen wordt meestal gedicteerd door de brouwerij. Naast vaasjes, fluitjes en pintglazen komen daardoor de meest uiteenlopende creaties op de markt en in het café. We zullen de bierglazen met houder voor je uitlichten.

Bierglazen zonder voet; glazen die door hun vorm aanzetten tot doordrinken. En als er een houder bij zit, dan moet je ook daar weer ruimte voor vrijmaken. Kasteleins hebben ermee te maken, maar ook de liefhebber. Maar ja, daar ben je liefhebber voor.

Het koetsiersglas

Met een heel bouwwerk om het glas heen, lijkt het een onnodig ingewikkeld plan om met veel poeha de biermarkt te veroveren. Toch is het verhaal van het koetsiersglas interessant en authentiek genoeg om verteld te worden. Pauwel Kwak was in de tijd van Napoleon een herbergier uit het Belgische Dendermonde en zijn klandizie bestond voornamelijk uit koetsiers. Omdat díe juist niet veel tijd hadden, bedacht de beste man een glas die ook hen in staat stelde om te drinken én op hun bok te blijven zitten. Het glas met een bolle onderkant (vergelijkbaar met een Cambridge yard glas) werd namelijk met een houten houder aan de koets bevestigd. Het bier kwam van Brouwerij Bosteels uit Buggenhout.

Het principe van de koetsiersglas is net als die van een stiefel (ofwel: een laarsglas). Zodra er lucht in de bol (of in het geval van de stiefel: het uitstekend stuk van de laars) komt, en de drinker de laatste teugen onderschat, dan komt de complete inhoud als een tsunami uit het glas.

Dure glazen

De houder van het koetsiersglas wordt tegenwoordig geleverd met een voetje om het geheel neer te kunnen zetten. Leuk voor thuis, dus. En daardoor werden de koetsiersglazen een gewild object om mee te nemen. Zo ook bij herberg De Dulle Griet in Gent. Daar verdwenen namelijk de dure glazen bij bosjes. Als men een Max van ’t Huis (niet te verwarren met het bier van Pauwel Kwak) bestelt, dan moet men een onderpand inleveren: een schoen. Die wordt na de bestelling in een mand gegooid en vervolgens wordt de mand vanachter de toog omhoog gehesen. Na een toiletbezoek blijft echter de vraag: hoe komt mijn ene sok toch zo nat?

‘La corne du bois des pendus’

Brasserie D’Ebly werd in 2012 voor de rechter gedaagd door eerdergenoemde brouwerij Bosteels. Het glas horende bij het bier ‘La corne du bois des pendus’ zou teveel lijken op het koetsiersglas van Pauwel Kwak. Bij beide glazen gaat het om een houten houder, zodat ze rechtop kunnen staan. En daar houdt de vergelijking op. Drinkt men Pauwel Kwak uit een recht glas met een bolle onderkant, ‘La corne’ is hoornvormig. Daarom oordeelde de rechtbank in het voordeel van D’Ebly.

Laafse Lurk

En dan had je nog de glazen bij de Laafse Lurk. Het Dubbelbier was geïnspireerd door Het Volk van Laaf uit het Nederlandse attractiepark De Efteling en werd aldaar geschonken. Het werd gebrouwen door de Arcener Stoombierbrouwerij in Arcen, nu bekend als de Hertog Jan Stoombierbrouwerij. Dat het niet meer bestaat heeft te maken met het relatief hoog alcoholpercentage, de glazen die uitnodigden tot doordrinken, en de omgeving van het park dat bestond uit kinderattracties.

Uit welk uitzonderlijk glas heb jij weleens gedronken?

Bier in films

Bier komt al jarenlang terug in allerlei bekende en minder bekende films. Waar sommige films gewoonweg om bier drinken draaien, zien we in andere films een bier met een meer commerciële reden. In dit artikel duiken we hier eens wat dieper in.

Als er bier wordt gedronken in een film of in een televisieserie, dan hoeft dat niet per se het idee te zijn geweest van een scenarioschrijver. Een agressieve reclamecampagne van een bierbrouwer kan daar ook aan ten grondslag liggen. En als er dan een deal met een producent gesloten kan worden, dan is dat mooi meegenomen. Een miljoenenpubliek dat lekker gemaakt kan worden en met jouw merk in het hoofd de zaal verlaat. Blijft het dan wel lang genoeg hangen? Het blijft natuurlijk een gok, maar in veel gevallen is dat bij een commercial ook. Het is niet altijd aantoonbaar dat de consument tot aankoop overgaat, simpelweg door het product gezien te hebben.

Pas geleden kwam een herhaling van de Amerikaanse serie E.R. op televisie.

Wat kan ik voor u inschenken?
Een bronwater, alstublieft.

En u, mevrouw?
Welk bier heeft u?

Heineken, Grolsch of Amstel Light.
Doe mij ook maar een bronwater.

Bij dit voorbeeld kan je al snel stellen dat de genoemde merken niet betrokken zijn geweest bij de ontwikkeling van de scène. Ze komen er namelijk niet al te best vanaf, want het hoofdpersonage haalt haar neus op voor de genoemde bieren.

In films komt natuurlijk al decennialang product placement voor en de filmstudio’s breiden hiermee hun al niet te klein budget mee uit. Het risico is natuurlijk dat de toevoeging van bier in een scéne geforceerd overkomt. En toch blijft men het proberen. Hoewel we James Bond doorgaans associëren met wodka-martini, is hij al een lange tijd aan het bier. Heineken bier om precies te zijn. Echter, toen Tomorrow Never Dies in 1997 in première ging zag het publiek de geheim agent enkel tegen een paar vaten van het merk rijden. Als in een James Bondfilm Heineken wordt gedronken, dan is daar een enorme deal aan voorafgegaan, te denken valt aan bedragen tussen de 50 en 60 miljoen euro per film. Het merk is te zien en de hoofdrolspeler is in een aantal commercials te zien. De brouwer is erbij gebaat een bekend gezicht bij zijn bier te laten zien: iedereen kent James Bond.

Pas in 2012 zagen we 007 daadwerkelijk een Heineken achteroverslaan, maar voordat het zover was bleek de wereld te klein toen dit bekend werd gemaakt. ,,Van James Bond blijf je af en zulke dingen hoort hij niet te doen,” klonk het voornamelijk. Het was een storm in een glas water. In de betreffende film, Skyfall, bestelt de spion niet in smoking een glas bier aan de bar. Nee, hij drinkt uit een flesje op het moment dat hij er helemaal doorheen zit. En dan is het goed. Niemand hoorde je nog.

Maar er zijn natuurlijk ook films die volledig draaien om het drinken van bier. En dan niet een paar speciaalbiertjes in mooi gevormde glazen, zoals in de film In Bruges. Dan gaat het om een drinkgelag, wedstrijden of studentenfeesten. Denk maar aan Strange Brew, Old School, Beerfest, Animal House en Drinking Buddies. De vrolijkheid komt je tegemoet en je krijgt trek om er eentje open te trekken. En dat hoeft dus niet eens door een reclamecampagne van een bepaald merk te komen.

Aan welke films denk jij bij het lezen van dit artikel?