Kleinste bierwinkel van Nederland

Op zoek naar interessante verhalen in de wondere wereld van bier struinen we ook de digitale wereld af. Op social media kwamen we de volgende omschrijving tegen ‘Het kleinste bierwinkeltje van Nederland’, onze interesse was gewekt! Eén telefoontje met Fred Buddingh, eigenaar van Driemeterbier, was genoeg. Een artikel over mijn winkel? Leuk, genoeg over te vertellen, kom maar langs. En zo geschiedde.

Allereerst Fred, de naam Driemeterbier, vertel?

We staan nu in de winkel genaamd Little Beershop, die het resultaat is van de winkel Driemeterbier. In de tijd dat ik nog voor de televisie werkte als redacteur heeft het mijn interesse altijd wel gehad om een bierwinkel te beginnen. Mijn zwager heeft in de stad een delicatessenzaak en we kwamen 3 jaar geleden tot het idee om een soort shop in shop te creëren door een rek van 3 meter met hele mooie bieren in zijn zaak te plaatsen, het kleinste bierwinkeltje van Nederland was geboren met letterlijk Driemeterbier.

Driemeterbier bij Wijnhuis Alexander in Hoogland. (Bron: https://www.littlebeershop.nl/)

Elke week pas ik het assortiment aan met 15 nieuwe bieren. Een goed werkend concept, inmiddels zijn er in Hilversum en Amersfoort ook 2 vestigingen van Driemeterbier. Omdat het concept lekker liep begon ik na te denken over een eigen winkel en ben ik op zoek gegaan naar een geschikte plek. Dit gebied was vroeger een prostitutiegebied en door herontwikkeling werd hier een winkelpand van gemaakt. Na een succesvolle crowdfundingactie waarbij ik zelfs nog bier in een (leegstaande) peeskamer heb verkocht is deze winkel gestart. De nieuwe naam van de winkel werd Little Beershop, dat is Driemeterbier maar dan in het Engels (met een beetje fantasie).

Waar haalde je de kennis vandaan om het goede assortiment samen te stellen?

Nou ja, dat is zo gegroeid, ik had al heel lang interesse in speciaalbier en bezocht al menig bierfestival. Ook heb ik in de tijd waarin ik alleen nog Driemeterbier in de Amsterdamsestraatweg had veel kunnen oefenen. We waren toen gewoon een bierwinkeltje in het klein. Met vallen en opstaan heb ik toen veel geleerd.

De mini-cannery van Fred. (Bron: https://www.littlebeershop.nl/)

We zien een bijzonder apparaat én tapkranen in de winkel, dat zie je niet vaak, leg uit.

Ten tijde van enkel Driemeterbier vulden we flessen met bier. Zo kon men vers bier meenemen naar huis. Daarna ben ik op zoek gegaan naar een manier hoe men vers bier in blik mee kon nemen en kwam ik uit bij deze mini-cannery. Een vulmachine waarmee we blikken vers gevuld kunnen verkopen. Ik wilde de sfeer van een café, een café waar niet gedronken mag worden. Je mag het overal opdrinken behalve hier, dat is de achterliggende gedachte. Het is best wel nieuw, niemand kent dit. Brouwerij Frontaal heeft er ook een, dezelfde machine, maar voor de rest zijn wij hier nieuw mee.

Zit er nog een gedachte achter de bieren die men zelf kan inblikken?

9 van de 10 keer zijn het bieren die je niet of nauwelijks in fles of blik kan krijgen. Nu heb ik bijvoorbeeld 3 bieren van een Duitse brouwer met hele goede IPA’s die enkel op fust te krijgen zijn. Hele goede IPA brouwer waarvan de bieren hier nauwelijks te krijgen zijn. We hebben er maar meteen een ‘Deutsches Wochenende’ van gemaakt, inclusief Duitse schlagers.

Drie custom made blikken, speciaal gemaakt voor de mini-cannery.

Hoe bepaal je je assortiment?

Ik heb contact met zowel de tussenhandel als direct met de brouwer zelf en je krijgt zoveel aangeboden, daar maak ik gewoon een selectie uit. Nederland heeft zo ontzettend veel brouwers dat ik er wel voor heb gekozen om daar wel een soort kader voor te stellen., Hier heb ik bijvoorbeeld een rek met allemaal bieren uit de omgeving, denk aan Kromme Haring en Van de Streek. Ik kies er liever voor om meer lokaal bier te verkopen en lokale vrienden te steunen dan bijvoorbeeld bier uit Enkhuizen aan te bieden. Het grappige is dat mensen het lokale bier erg waarderen, maar ook graag bier willen uit alle uithoeken van de wereld.

Welke trends zie jij voor je in 2020?

Je ziet altijd dat mensen hier een bepaalde bierstijl opgeven, bijvoorbeeld “dit is het jaar van alcoholvrij en van sour of NEIPA”. Ik denk dat dit ook het jaar van de NEIPA wordt, maar ik denk dat dit het jaar wordt waarin een hele grote groep mensen pas het speciaalbier gaan ontdekken. Ik merk steeds meer dat mensen die voorheen bijvoorbeeld thuis standaard LaChouffe drinken nu in de winkel komen en zeggen: “Ik had laatst iets op met hop en tropisch fruit” waarna ik ze op een bier wijs en waarvan men dan zegt “doe er daar maar 6 van”. Deze grote groep mensen gaan het eigenlijk nu pas ontdekken.

Wie zijn jouw klanten?

Dat is wel heel verschillend, maar ze zijn over het algemeen wel jong. Weinig ouderen… wel wat, maar weinig? Dit ligt waarschijnlijk aan mijn assortiment. Ik heb bijvoorbeeld weinig Belgisch bier, die bieren zijn ook geen hardlopers. 98% komt van moderne brouwerijen.

Wat geven klanten aan als reden waarom ze steeds terugkomen?

Ik probeer in de winkel echt een sfeertje te creëren. Voor mij is de lol om er nu een ‘Deutsches wochenende’ van te maken. Ook heb ik voor mijn winkel in Hoogland speciaal carnavalsbier laten inblikken met het etiket van het dorp, en is de Brexit ook een thema geweest in de winkel.

Daarnaast is het constant vernieuwende assortiment uiteraard ook iets wat wordt gewaardeerd. Dat is misschien wel hetgeen waar ik mij het meest op richt, ik wil gewoon de winkel zijn van het nieuwe bier. De meest toffe bieren die er beschikbaar zijn, die wil ik gewoon hebben.

Hoe zou je de sfeer willen omschrijven?

Het moet een soort café zijn waar je het leuk vindt om te blijven hangen en een praatje te maken en ja het is jammer dat je er geen biertje bij kan drinken, maar zo zit de wet nu eenmaal in elkaar. Het zou mijn ideale winkel zijn wanneer je tijdens het winkelen hier ook gewoon een biertje kunt bestellen. Tot die tijd zijn we een winkel waar je fantastische bier kan kopen in een caféomgeving wat je overal mag drinken behalve hier, haha!

Proost Jochie! De slogan van Little Beershop.

En je toekomstplannen?

Toekomstplannen? Ik heb nog zoveel dingen die ik in deze winkel wil doen, moet nog overal puntjes op de i zetten. Mijn to-do list is nog gigantisch haha. Voorlopig ben ik daar wel druk mee en wil ik hier gewoon zijn.

De verzamelaar en zijn bier #3

Een bron van bierkennis, speciale bieren en hartelijke gastvrijheid. Zo is een bezoek aan Huub van Dijk wel te noemen. Huub is brouwer van meervoudige prijswinnaar saison Wittekop, een fenomenaal bier waarmee hij de Brussels Beer Challenge én de Dutch Beer Challenge won. Daarnaast is hij ook bekroond zytholoog én verzamelaar van zo’n beetje alles wat maar met bier te maken heeft. Om het nuttige met het aangename te combineren zijn we met team BeerNDX op bezoek gegaan.

Tijd voor het interview!

“Sorry voor de rommel mannen, maar we zijn net terug van 2 dagen Antwerpen en we hebben nog niet veel tijd gehad om op te ruimen.” Eenmaal over Antwerpen en cafés aldaar gesproken komt het gesprek meteen op gang. “Weet je waar je nou een keer naar toe moet gaan? Café Mombasa in Borgerhout, hele mooie bieren die je nergens anders kan drinken. Ook nog heel gastvrij, echt een aanrader.” Terwijl we een Wittekop ingeschonken krijgen pakt hij een aantal mappen erbij. Zorgvuldig omschreven staat er per plaats in Nederland en België waar de plekken zijn waar je als bierliefhebber ooit geweest moet zijn. Nog een hele klus wanneer je de schriften doorbladert.

Team BeerNDX luistert aandachtig naar de verhalen van Huub.

Terwijl we over het bezoek aan Antwerpen praten komt het verzamelen van bieren en aanverwante artikelen aan bod. Het is duidelijk niet alleen bier wat hij verzamelt, dat merken we op wanneer hij ons de kamers boven laat zien. “Ik denk dat ik zo’n 80 neonborden van bier heb hangen en ze doen het ook nog allemaal.” Dat hier niets aan gelogen is laat hij zien, onder andere door het neonbord van Sint Sixtus (!) te laten branden. Er zijn zelfs nog 2 kamers en kasten in de gang die vol staan met emaille borden van brouwerijen die inmiddels niet meer bestaan of in ieder geval inmiddels een duidelijk andere huisstijl hebben aangenomen.

Behoorlijk indrukwekkend Huub, nu ben ik wel erg benieuwd naar de bieren in je verzameling, hoeveel flessen heb je ongeveer denk je?

Op die vraag kwam een lange stilte, het antwoord. “Daar durf ik geen schatting van te maken, ik denk ergens tussen de 500 en 600.” Een erg voorzichtige schatting kan ik je vertellen.

Ook de La Trappe oak aged verzameling is compleet!

Wanneer ben je begonnen met het verzamelen van bier?

Het echte verzamelen moet ergens in 2009 zijn begonnen. Althans, het meeste van mijn bieren is vanaf die tijd. Ik heb ook zeker wel oudere bieren in mijn verzameling, maar die heb ik vaak op een later moment gekocht. Hoe ik daaraan kom? Ik loop al wat langer rond in de wereld van bier en dan spreek je nog eens iemand. Ik heb daardoor wel mooie bieren die soms zelfs de brouwer zelf niet meer heeft.

Zoals, wat is zo’n pronkstuk?

Ik heb bijvoorbeeld nog een dichte doos met 12 Cuvée van de Keizer Blauw uit 1999. Het bier zal inmiddels wel over zijn top zijn, maar het is echt wel bijzonder om deze te hebben. Ik geloof niet dat er nog veel van in deze conditie zijn.

Nog een pronkstuk van Huub: Ter Dolen Limited Edition.

Waar koop je je bier?

Ik hou met name van de traditionele biercultuur en daarom kom ik veel en graag in Belgische winkels. Je vindt er bijna altijd wel bijzondere exemplaren, met name bij kleinere winkels in onbekende plaatsen. Ik kan het iedereen wel aanraden om die te bezoeken. Oh wacht, nee toch maar niet anders zijn de speciallekes straks al weg voordat ik er ben, haha.

En als je dan een mooi bier gevonden heb, met wie degusteer je deze dan het liefst?

Dat is makkelijk, dat is met Mieke Desplenter van Ter Dolen en Hildegard van Ostaden van de Leyerth. Deze dames hebben heel veel betekend voor de bierwereld en ze hebben er nog verstand van ook.

Nog tips voor de beginnend verzamelaar?

Zorg voor een goede ruimte, bier moet niet teveel licht hebben en het moet ook niet te warm zijn. Maar de belangrijkste tip is “Vergeet het niet te drinken!”

Ben jij of ken jij ook een verzamelaar zoals Huub, Jos of Jaap? Schroom dan niet en tip onze redactie, we komen graag op bezoek!

Vrouwenbiergilde, populairder dan ooit!

Onze reporter is best wel wat gewend. Menig bierkenner heeft hij gesproken en presenteren voor groepen is ook geen probleem. Maar vanavond is andere koek. Net wat langer staat hij in de badkamer en bij het avondeten kreeg hij geen hap door zijn keel. Vanavond staat hem namelijk een écht pittige klus te wachten. Namelijk als enige man aanwezig bij 40(!) dames van het vrouwenbiergilde: For the love of beer!

Eenmaal aangekomen bij café d’r Neffe in Roosendaal worden we welkom geheten door de dames die deze thema-avond hebben georganiseerd. “Leuk dat je er bent, wil je een biertje?” Met deze begroeting is het ijs gelijk gebroken. Tijd voor een diepte-interview.

Waarom een vrouwenbiergilde?

Mannenbiergildes zijn er genoeg en uiteraard zijn dames daar ook van harte welkom. “Samen met Linda van Hooijdonk en Birgit Danen hadden we het idee dat een eigen biergilde voor vrouwen, nog leuker zou zijn” vertelt Maaike. “Wij begonnen nog maar net en het bestaande biergilde was al veel verder qua kennis en proefervaring. Wij wilde het op ons eigen tempo doen en zelf zorgen voor meer bierkennis. We willen met ons biergilde een plek zijn waar het gezellig is en waar je lekker wat kan proeven. Het heeft echter wel een serieuze kwinkslag, we willen onze kennis van en interesse in bier vergroten.” Eenmaal aan de bestuurstafel was het snel beklonken en het gilde werd opgericht. Nu alleen nog leden..

Gezelligheid onder het genot van lekkere biertjes.

Linda: “Wat er toen gebeurde was echt bizar, in no time hadden we 30 leden en daar stopte het niet. Er bleven maar aanmeldingen komen. We zitten op 43 leden inclusief bestuur, maar er staan ook nog 36 dames op de wachtlijst. Waarom niet meer leden? Dat is heel erg praktisch. We willen elk jaar met een bus op pad en daar passen niet meer passagiers in. Ook moet je elkaar nog kunnen verstaan uiteraard.”

Tijd om te proeven

Vervolgens worden we tot stilte gemaand. Het serieuze werk kan beginnen en er wordt zelfs een powerpointpresentatie aangezet met het thema: Sweet and Sour. Lucie van Oers neemt ons mee in de wereld van geuze en verteld de groep alles over het eerste bier de Faro Boon. Terwijl de dames serieus aan het proeven zijn vraag ik Lucie wie er bepaalt welk thema en welke bieren op het programma staan. “Op de jaarlijkse algemene ledenvergadering worden alle ideeën verzameld en gevraagd wie dat op zich wil nemen. Vaak zijn we met 3 personen die het organiseren. Voor Sweet en Sour hebben wel een aantal keren moeten voorproeven om te komen tot deze avond, heel vervelend allemaal haha.”

De dames krijgen een Powerpoint presentatie te zien.

Het verschil met een mannenbiergilde

De voorzitter schenkt mij ondertussen de Duchesse de Bourgogne in, een klassieker die niet misstaat op deze avond. “Dit bier vind ik zelf niet zo lekker, maar past goed bij het thema.” Voor Linda de vraag wat nu het grootste verschil is met een mannenbiergilde. “Eigenlijk zijn dat 2 dingen. Een belangrijk verschil is wel dat leden bij ons er soms 9 maanden tussenuit gaan omdat ze dan niet mogen drinken. Dit zal bij een mannenbiergilde niet zo snel voorkomen. Ook kunnen we wat uitbundiger zijn met betrekking tot de thema’s. Daarbij moet ik wel denken aan het thema witbier. Op zich is dat niet heel spannend zou je denken. Veel verschil zit er niet tussen verschillende witbieren. Maar in dit geval was iedereen in het wit gekleed, was er een DJ en kwam Maaike zelfs in een trouwjurk met trouwboeket en al.

Lekker hoor!

En de toekomst?

Tenslotte vroeg ik de voorzitter wat haar wens is voor het vrouwenbiergilde: “We willen een langdurig bestaansrecht en ondanks de creatieve uitspattingen wel een serieuze biergilde zijn en dit ook uitstralen. Meer naar buiten treden door bijvoorbeeld ook evenementen te organiseren in Roosendaal zoals een bierfestival of wat ook maar in ons op komt.”

Heb jij ook interesse in deze Roosendaalse vrouwenbiergilde? Kijk dan eens op hun website en wie weet is er weer een plekje vrij!

Het bezinksel dat commercial heet

Een commercial kan blijven hangen in je hoofd. Tot op het moment dat je in de supermarkt of in het café staat. En maak dan maar een keuze. Is het daadwerkelijk blijven hangen? Ligt het niet gewoon aan de prijs en jouw eigen smaak? Heeft het spotje wel degelijk invloed gehad?

Hallo, daar is hij weer! Op onze buis. Met een biertje in zijn hand: Bond. James Bond. Met een wezenlijk verschil: acteur Daniel Craig speelt ditmaal zichzelf. Maar nog steeds allemaal door de filmproducenten en de Heinekenbrouwerij. De ene partij bereidt ons voor op een bioscoopbelevenis in april. De andere probeert ons te bewegen net zo avontuurlijk te zijn als de filmheld/-acteur: kies dit merk. En dit is slechts één van de voorbeelden van bierreclames, zoals die er zijn geweest en overduidelijk nog steeds te zien zijn.

Een keer wat anders dan een Martini (bron: Youtube).

Beste vrienden

Volgens mannenblog guys.nl is een bierreclame samen te vatten in een cursus van nog geen minuut. Een dergelijke commercial maken blijkt namelijk heel gemakkelijk: ,,Je hebt bier nodig en mannen. Die mannen mogen niet te knap zijn, anders kan de kijker zich niet met hen identificeren. De hoofdpersonen houden het bier in de rechterhand. Hierdoor kunnen kijkers zich beter voorstellen dat ze zelf ook het product gebruiken. In een bierreclame zijn de mannen altijd met zijn drieën. Dus geen man zielig in zijn eentje.” In het cursusfilmpje wordt vervolgens uitgelegd dat als er eentje iets van plan is, de rest automatisch volgt. Zo zie je het groepje ‘echte vrienden’ gezamenlijk bier drinken boven één wc-pot. ,,Alhoewel een wc geen goede plek is om je product te verkopen. Dus gewoon veilig op de bank met drie mannen.” En vanaf hier kunnen we doorgaan met een greep uit het aanbod bierreclames, want guys.nl heeft voor de cursus natuurlijk de Amstelspots met de drie beste vrienden voor ogen gehad.

Uiterst succesvol (ofwel: er werd over gepraat bij de koffieautomaat) waren de reclamefilmpjes van Amstel. Er zat humor in en de belevenissen van de drie heren waren min of meer herkenbaar. Bovendien was het een hele reeks, waardoor men bij de eerste seconden van de allernieuwste spot niet meer verder zapte, men bleef kijken onder het mom van ‘benieuwd wat ze nu gaan doen’. Overigens, de drie acteurs die de Amstelvrienden speelden, namen ‘wraak’ nadat ze aan de kant waren gezet voor een nieuwe reclamecampagne van de brouwer. Al gauw kwam er iets onverwachts over hun lippen: ,,Zo. Nu eerst een Bavaria.”   

‘Not done’

Je gaat je ook afvragen welke spotjes uit het verleden nu nog op de buis vertoond zouden kunnen worden. Of beter geformuleerd: welke juist absoluut niet meer kunnen. In het geval van de vrienden blijft er een filmpje over, die nu door de maatschappelijke ontwikkelingen en het verder terugdringen van de grenzen der politieke correctheid ‘not done’ zou zijn. Namelijk die waarin de drie heren zich iets afvragen. De ‘moedigste’ durft het aan en vraagt aan een blonde vrouw middels twee glazen bier en een gevuld wijnglas naar voetbalspelregels. ,,Kijk, als de aanvaller nou de bal krijgt. Tussen de keeper en de laatste man. Wat is dat dan?” De blondine antwoordt met hese stem: ,,Ja, buitenspel.” De man bedankt de ander en keert glimlachend terug naar zijn vrienden met de mededeling: ,,Het is een man.”

Er is nog een categorie bierreclame die de tand des tijds niet altijd kan doorstaan: commercials met sterren. Bekende mensen die zich, tegen een mooie vergoeding, lenen voor de promotie van een biermerk. Oké, Daniel Craig is nu nog bekend. Maar hoe zit het met de ‘golden oldies’? Toen Lee van Cleef op het televisiescherm verscheen voor Bavaria, klonken er bewonderende kreten thuis. ,,Zo, dat ze díe hebben weten te strikken!” De filmcowboy schoot een kroonkurk van een flesje om op die manier zijn voorkeur vast te laten stellen. Hoe zou dat nu werken? Niet met dezelfde impact als toen, want de huidige generatie is niet opgegroeid met de gebruikte beroemdheden. Laat het nu aan een publiek zien en het zal slechts een handjevol spelshowkandidaten iets zeggen. Zo zal het dus ook met Mickey Rourke, Hugh Hefner en Diego Maradona kunnen vergaan. Ach, wellicht niet met Morgan Freeman.

Stijl, humor en een boodschap

Veel spotjes vallen op door de stijl, de humor of de boodschap die ze willen uitdragen. Speelt bij de een de muziek een grote rol (oude hits in een nieuw jasje) of een clou van een grap (de inloopkoelkast; excuses voor het verklappen), bij de ander een mentaliteitsverandering, zoals ‘als je nog moet rijden, drink dan niet’. Er zijn ook bierreclames die het merk willen laten profileren als sponsor van een sport- of muziekevenement en zo ook aandacht schenken aan een dag of periode op de kalender. Denk hierbij aan de voetbalkampioenschappen.

En dan de biermerken die een andere weg inslaan; er wordt niet zomaar gewaarschuwd om niet met alcohol op achter het stuur te kruipen. Nee, het is… anders. Je ziet bier, je kent het merk, maar toch… Charlie Sheen verlaat een afkickkliniek na een alcoholverslaving, maar onderweg naar huis denkt hij iedereen aan het bier te zien. Een taxichauffeur, een zwangere vrouw, politieagenten, zelfs zijn vrienden die hem weer thuis verwelkomen. Maar dan is te zien dat het een ander soort bier is: Bavaria 0.0%. Alcoholvrij bier. De vraag blijft dan wel: keek ik net naar een bierreclame of niet?

Bierreclame of niet? (bron: Youtube)

Onder de drempel van het bewustzijn

Bij bierreclames is het de bedoeling  dat je dorst krijgt. Dat wat je zag onder de drempel van het bewustzijn zinkt. Dat je op een bepaald moment een bepaald merk kiest. Bezinksel kan in een biertje zitten. Het kan. Het kan de bedoeling zijn. Maar is het de bedoeling dat je het opdrinkt? Het is een bijkomend effect van bierbrouwen, zo ook dat reclamemakers in de arm worden genomen om bier aan de mens te brengen.

Dus? Hebben spotjes invloed? Het hangt bij een dergelijke informatieoverdracht af van de mate van blootstelling van de boodschap op de ontvanger; het werkelijke effect zal echter nooit uitermate goed te meten zijn. Maar ja, als jouw merk niet wordt genoemd of het wordt niet gezien, dan zal het ook niet worden gedronken. Een andere vraag: welk reclamefilmpje kan je je nog herinneren? Als je dan ook nog het bijbehorend merk kan noemen, dan kan je stellen dat de bierbrouwer het juiste bureau in de arm heeft genomen. De Trappist Westvleteren heeft overigens geen televisiespotje nodig; de mond-tot-mond-reclame heeft zijn werk al gedaan.

Het komt allemaal op hetzelfde neer: biertje?

p.s. Wil je alles te weten komen over bierreclame en tegelijkertijd een heerlijk bier drinken, bezoek dan eens het Bierreclame museum te Breda.