New age versus Classic

Jij hebt toch verstand van bier, wil jij voor mij even een bierpakketje maken? Dat is een vraag die ik gelukkig met enige regelmaat krijg, nóg een goede reden om een rondje te maken langs de leukste zaken en/ of brouwerijen. Toen ik laatst deze vraag kreeg, bedacht ik mij dat veel van onze lezers dit ook zullen doen. Leuke ideeën en tips van andere bierfanaten zijn dan ook van harte welkom; creatief met bierpakketten.

In dit voorbeeld, het Classic/ New age bierpakket.

Sportschoolhouder Kevin vroeg mij voor vaderdag een bierpakket te maken á 35 euro. Zelf drinkt hij zelden bier dus aan mij de schone taak wat lekkers voor zijn vader mee te nemen. Zijn vader, net boven de 60 is een man die van de klassiekers houdt, drinkt graag zijn Leffe en Westmalle Tripel en in een gekke bui misschien nog een Kwak. Eens kijken of ik hem kan verrassen met een leuk bierpakket.

Omdat je nooit te oud bent om te leren heb ik gekozen voor het Classic/ New age pakket. Bij Classics ben ik gegaan voor de klassieke bierstijlen en dan met name de bieren die ik zelf in ieder geval het lekkerst vindt. Denk aan de Vicaris Tripel, de Wittekop Saison, Brasserie Le Fort en Urthel Samaranth. Stuk voor stuk smakelijke bieren!

Bij de New age bieren ben ik er vol voor gegaan. Zo zat er in de doos onder andere de That’s what I said, Gamma, Imperial Coffee Porter, S’morebidley Obese, Liquid Dessert, Pale Ale Citra, American Pale Ale en Hel & Verdoemenis Gin Barrel Aged.

Kijkende naar de classics, dan kan het niet anders dan dat hij daarvan zou gaan genieten. De bieren die ik had uitgekozen voor New age zijn echter wel behoorlijk uitgesproken.. misschien toch mijn hand een beetje overspeeld.
Omdat ik toch wel nieuwsgierig ben wat zijn vader ervan vond, heb ik er wat stickertjes bij gedaan waar hij een cijfer op kon schrijven. Een ouderwetse, maar zeker een leuke manier om erachter te komen wat hij van de bieren vindt. Vallen de klassiekers in de smaak en kan hij ook nog de moderne biersmaken waarderen? Of was dit toch een brug te ver?

En dan nu het oordeel van Kevins vader, New age versus Classic

Laten we beginnen met wat klassiekers.

We beginnen positief, een 8 voor de oude bekende: Paix Dieu.
Nog 2 klassiekers die – zoals verwacht – goed scoorden: de Wittekop Saison en Malheur.

En dan nu de New age bieren…

Nouja, Imperial Stout, daar moet je van houden. Gauw door naar de volgende. (Moersleutel)
Nog een 3,5? Het begint er schrijnend uit te zien. (S’morebidley Obese)
Ik ben van mening dat je altijd positief moet eindigen, toch nog een voldoende voor de Pale Ale Citra!

Helaas mocht het cijfer van de Pale Ale Citra niet meer baten, waar de classics konden rekenen op een gemiddelde van een 8, konden de nieuwe bieren hem niet bekoren en kwam het gemiddelde op een 4,5. Over (bier)smaak valt toch te twisten, zo blijkt.

Tilquin Mûre Rullquin

Wat een mooie fles hè? Bij het zien van deze fles was mijn aandacht in ieder geval meteen getrokken. Overduidelijk betreft het een samenwerking, of hip gezegd collaboration, tussen Mure Tilquin en Rulles Brune. Nu zien we vaker dat geuzestekers elkaar opzoeken, maar een samenwerking als deze is zeker opvallend te noemen en maakte mij zeer nieuwsgierig.

De TILQUIN MURE RULLQUIN naast wat oude bekenden.

Naam bier: Tilquin Mûre Rullquin
BrouwerijGeuzerie Tilquin & Brasserie Artisenale de Rulles
Jaartal: 2019
Percentage: 7%
Stijl: Geuze/stout
Land van herkomst: België

Toen afgelopen week mijn broer en schoonzus langskwamen en we het over hun aanstaande huwelijk hadden, leek mij dit een mooi moment om deze Rullquin uit de kelder te halen. Eens kijken of de liefde tussen deze twee brouwers ook te proeven is.

Kijkende op het etiket valt meteen op dat de verhouding wat scheef is. In de fles is het 7/8 deel Rulles Brune en 1/8 Mure Tilquin. Op zich niet gek aangezien een oude geuze behoorlijk wat smaak met zich mee brengt en je beide wel tot zijn recht wil zien komen. Zo is mijn schoonzus aardig dominant en intelligent, mijn broer daarentegen zit dan weer bomvol energie en bravoure om wat tegenwicht te bieden.

Nog even het etiket ter info.

Enfin, tijd om het bier te openen, te ruiken en te proeven. Eenmaal ingeschonken valt de kleur wel op. Het lijkt in eerste instantie sterk de kleur te hebben van La Rulles Brune, maar dan een tikkeltje lichter. Gezien de verdeling zoals benoemd heel logisch.
Qua geur is de geuze overigens goed aanwezig, in eerste instantie ben je ook in de geur even aan het zoeken naar de inbreng van La Rulles Brune, maar het zachte wat zoetige karakter is wel degelijk aanwezig.

De TILQUIN MURE RULLQUIN – klaar om gedronken te worden!

Dat La Rulles Brune wel degelijk een rol heeft is wel te merken wanneer je hem gaat proeven. Het eerste wat ons te binnen schoot bij het proeven was dat de smaak gezien de verhouding erg veel weg had van een ‘normale’ Tilquin. La Rulles Brune brengt vervolgens een zachtheid in het bier die erg aangenaam is. Het glas en vervolgens de rest van de fles zijn met alle liefde en plezier opgedronken.

Het bier is niet overal beschikbaar en mag toch zeker gerekend worden tot een bier met verzamelaarswaarde. Mocht je een winkel treffen die deze verkoopt, neem er dan voor de zekerheid 2 mee. 1 om die avond op te drinken en 1 om te bewaren.

Proost namens BeerNDX!